مقایسه سازگاری اجتماعی، رضایت زندگی و سبک های دلبستگی در مادران دارای فرزند عقب مانده ذهنی و مادران دارای فرزند عادی در شهرستان ارسنجان

پژوهش حاضر به منظور مقایسه سازگاری اجتماعی رضایت زندگی و سبک های دلبستگی در مادران دارای فرزند عقب مانده ذهنی و مادران دارای فرزند عادی در شهرستان ارسنجان انجام گرفته است.روش تحقیق این پژوهش یک مطالعه علی مقایسه ای است. جامعه شامل مادران دارای فرزند عقب مانده ذهنی و مادران دارای فرزند عادی در شهرستان ارسنجان است. حجم نمونه شامل 80 نفر است که 40 مادر دانش آموزان عقب مانده ذهنی که به صورت تصادفی ساده و 40 مادر دانش آموز عادی که بصورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. نمونه¬ها با استفاده از مقیاس سازگاری اجتماعی ویزمن و پیکل (1974)، مقیاس چند بعدی رضایت از زندگی و پرسشنامه سبک¬های دلبستگی بزرگسال کولینز و رید (1990)، مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بین میزان سازگاری اجتماعی مادران دارای فرزند عقب مانده ذهنی و مادران دارای فرزند عادی در مولفه های فعالیت های روزمره فعالیت های اجتماعی و فوق برنامه روابط زناشویی و روابط خانواده تفاوت معنی داری وجود دارد ولی در مولفه های روابط خویشاوندان و روابط والدینی تفاوت معنی داری وجود ندارد. همچنین بین مادران دو گروه در متغییر رضایت از زندگی تفاوت معنی داری وجود دارد.و بین دو گروه در متغییر سبک دلبستگی اظطرابی/دوسوگرا تفاوت معنی داری وجود دارد این در حالی است که میزان سبک دلبستگی ایمن در مادران دارای فرزند عادی بالاتر بود.